Stworzycielu mój i Władco, którego dzięki Ofierze Chrystusa mogę nazywać Ojcem, Ty, który znasz mnie i prowadzisz! Ufając, że wystarczy mi Twojej łaski, staję przed Tobą, prosząc, byś pozwolił mi wejść ze sobą w przymierze, w którym oddaję Ci siebie i zawierzam Ci moje postanowienia:
Pragnę coraz ściślej jednoczyć się z Tobą w częstej Eucharystii, pogłębiać naszą relację poprzez modlitwę osobistą i przez indywidualną formację, a także codziennie zanurzać się w Twoim Słowie, aby ono przenikało moje myślenie i działanie.
Na wielość łask i darów, jakie otrzymuję od Ciebie, chcę odpowiedzieć własną hojnością, a o Twej dobroci opowiadać słowem i czynem tym, którzy nie rozpoznali jeszcze Twojego dotyku w swoim życiu.
Przez praktykę postu pragnę odwracać swoją uwagę od spraw ciała, by móc ją poświęcić sprawom ducha i wsłuchiwaniu się w Twój głos, aby nieustannie rozeznawać co jest Twoją wolą i za nią podążać.
Chcę otwierać coraz szerzej swoje serce na braci i siostry, których dajesz mi we wspólnocie; wychodzić z inicjatywą, by lepiej ich poznać; stawać z nimi na modlitwie, pozwalać, byś kształtował mnie przez nich podczas spotkań w grupach i służyć im zgodnie z powołaniem i obdarowaniem, jakie od Ciebie otrzymuję.
Trójco Święta, Wspólnoto Osób, z pełną swobodą używaj mnie do swojego dzieła i kieruj mną we wspólnocie i poprzez wspólnotę, która jest Twoją własnością i w której ja również do Ciebie należę.
Amen.